என் கவிதை / குட்டிக்கதை

போன மச்சான் திரும்பி வந்தான்.

”ஏற்கனவே ரெண்டு நாய் இருக்கறது போதாதா? இது வேறயா?  சரியான நாய்ப் பைத்தியம்” 

சின்னக்கொட்டாங்கச்சியில் பாலை ஊற்றி வைத்து, வாலை ஆட்டிக்கொண்டே பாலைக் குடித்துக்கொண்டிருந்த கறுப்பு நாய்க்குட்டியை அக்கம் பக்கத்து வீட்டு அரை டிக்கெட்டுகளுடன் சேர்ந்து ரசித்துக்கொண்டிருந்த சந்தியாவைப்பார்த்து கத்தினாள், அலுவலகத்திலிருந்து வீட்டிற்குள் நுழைந்த ஜெயா. 

”அப்படி எல்லாம் சொல்லதம்மா.  பாவம்மா! இந்தக் குளிரில இது எங்கம்மா போகும்? நாளைக்குக் கார்த்தால கண்டிப்பா எங்கயாவது கொண்டு விட்டுடலாம்மா.  அப்பா கூட சரின்னுட்டார்மா, ப்ளீஸ் இன்னிக்கு ராத்திரி மட்டும் இங்க இருக்கட்டும்மா”  என்று கெஞ்சினாள் சந்தியா.

”அப்பாக்கும் பொண்ணுக்கும் வேற வேலை இல்லை.  நாளைக்குக் கண்டிப்பா அனுப்பிடணும். சொல்லிட்டேன்” என்றாள் ஜெயா.

###

மறுநாள் ஞாயிற்றுக்கிழமை.  நாய்க்குட்டியை வீட்டிலிருந்து வெளியேற்றிய பிறகுதான் சமைக்கவே ஆரம்பித்தாள் ஜெயா.

மாலை ஆறு மணி.  “மாமி, மாமி”, என்று அழைக்கும் குரல் கேட்டு வெளியே வந்தாள் ஜெயா.  பக்கத்து வீட்டு குட்டிப்பையன் அரவிந்த். 

“மாமி, நாங்க இன்னிக்கு பீச்சுக்குப் போயிட்டு வந்தோமா.  அப்ப நம்ப பஸ் ஸ்டாண்ட் கிட்டக்க நேத்திக்கு சந்தியா அக்கா கொட்டாங்கச்சில பால் ஊத்தி குடுத்துண்டிருந்தாளே அந்த கறுப்பு நாய்க்குட்டி தனியா கத்திண்டிருந்தது.  நீங்க காணும்ன்னு தேடுவீங்களேன்னு தூக்கிண்டு வந்துட்டேன். இந்தாங்க” என்று நாய்க்குட்டியை ஜெயாவின் முகத்திற்கெதிரே நீட்டினான்.

###